Vandaag stond zowaar de wekker! Om 7.15u moesten we aanwezig zijn bij het Tide Rip tour kantoor, voor onze Grizzlybear expeditie! Het is nog niet echt licht ,maar er is voorspeld dat het zonnig wordt met een graad of 17. Verder hoorden we een van de afgelopen dagen ook dat deze ‘straat’ (Johnstone Strait) een migratieroute is voor walvissen, orka’s en dolfijnen dus de kans bestaat dat we die ook nog gaan zien. Het belooft sowieso een mooie dag te worden.

We vertrekken met 8 man (waarvan er weer 6 Nederlands zijn in totaal) in een bootje richting The Knight Inlet en Glandale Cove. Als we zo’n 10 minuten aan het varen zijn, zien we ineens de inmiddels welbekende ‘pufjes’ uit het water komen: blows van humpback wales! Zo’n halve minuut daarna komen er ook Pacific dolphins (zwart/wit) boven water. Wow, dat alleen is uiteraard alweer heel gaaf. Ondertussen zijn we dus nog steeds op pad om grizzlyberen te spotten, dus we varen door. Onderweg komen we een zee-arend tegen die op z’n gemakje op een rots zit en zegt één van de gidsen ‘Do we also stop for BB’s?’ Jep, we stoppen voor BB’s. Blijkt dat ze een Black Bear gezien heeft langs de oever, aan het zoeken naar eten onder de rotsen omdat het eb is en daar allerlei krabbetjes etc. voor het grijpen liggen. Beren gezien? Check!

Even later, ook aan de kant van het water op de rotsen: jawel! Een Grizzlybeer! Check! Was op z’n gemakje zeewier van de rotsen aan het schrapen om de beestjes die eronder zaten op te eten. Daar konden we zo aan de oever ook mooi dichtbij komen en aangezien we net lucht voor ‘m waren, zijn we daar ook een minuut of 15 bij blijven dobberen om op het gemakje foto’s te kunnen maken en met de verrekijkers te kunnen kijken die we gekregen hadden.

Maar dit was niet echt de plek waar we naartoe onderweg waren, dus daarna weer door. Eerst gegeten bij ‘the dock’ waar we over gingen stappen op een soort van ‘uitkijkboot’ met ook een platform erop. En daarna door naar de ‘estuary’ (riviermonding) waar de beren komen om wortels van struiken en planten te eten. Het is namelijk een heel slecht seizoen qua zalm dit jaar. John de gids vertelde dat er maar 10% van de gebruikelijke hoeveelheid zalm aanwezig is in de rivier op dit moment! En dat hebben die beren nu net nodig om lekker vet te worden voor hun winterslaap, dus dat moeten ze op één of andere manier gaan goedmaken om te kunnen overleven. Er werd ook verteld dat dat zelfs zou kunnen doordat moeders hun jongen doden (en opeten?!), omdat ze ze niet kan zogen met te weinig reserves…

Anyway, onderweg naar die plek met alle voedingsrijke wortels kwamen we nog een zee-arend tegen die een zalm op zat te eten. Ook tof om te zien. En er zaten inderdaad een aantal grizzly’s een eindje verderop. Alleen konden we niet dichtbij komen, omdat het nog eb was en we met de boot vastliepen in het zand. Dus met de verrekijker (en dan was het nog goed zoeken, damn die beesten gaan goed op in hun omgeving) hebben we nog 4 - 5 grizzlyberen gezien. De geoefende ogen van één van de gidsen zagen er zelfs nog meer (een stuk of 8). Zover kwamen wij helaas niet :p Maar toch, gaaf! Plan was in eerste instantie om te wachten tot het wat meer vloed zou worden, zodat we dichterbij konden komen. Alleen bleef het water op een of andere manier lager dan normaal en zouden we nog drie kwartier moeten wachten tot het wat hoger zou komen. Change of plans: we gingen terug naar de plek waar we de eerste grizzlybeer hadden gespot. Daar in de buurt werd ook vaak een moeder met twee jongen gezien, die daar naar eten is gaan zoeken omdat er zo weinig zalm is. Helaas hebben we daarna geen beren meer gezien. Maar wow, dit was gaaf!

Toen onderweg terug naar Cove, konden we een andere, mooie route terug nemen met de boot omdat het water (hoogst ongebruikelijk) erg kalm was. Nou en of het een mooie route was! We kwamen de beschutting van de eilandjes uit en overal om ons heen weer blows van walvissen. Je kon niet ergens kijken en dan geen walvis zien! En dichtbij op een gegeven moment! En toen gingen ze ook nog deels uit het water springen en met open bek uit het water komen om vissen te vangen. Wat een fan-tas-tische ervaring weer. En als kers op de taart nog ‘even’ langs een eiland vol met dikke, herrie-schoppende zeeleeuwen. Dit was echt de gaafste dag tot dusver. A-ma-zing, zoals ze hier in Canada zouden zeggen!