Foto's volgen later!

We hebben vandaag een reis van een uurtje of 2 op het programma staan, maar we zijn in Jasper National Park dus dat wordt een mooie rit! We hebben nog niet veel gezien, omdat we in het donker zijn aangekomen en we gisteren alleen de Skytram hebben gedaan (hoewel die ook heel gaaf was). Het plan is dus om zoveel mogelijk van Jasper National Park te gaan zien. We hebben een mooi foldertje met aanbevolen punten langs de route die we kunnen bekijken en Deen voelt zich een stuk beter dan gisteren, so off we go! Alvast een samenvatting van de hele dag: WOW!!! Hele gave uitzichten, bergen, watervallen en we hadden wederom een geweldige dag qua weer met een strakblauwe lucht.

We stoppen zo ongeveer bij alle plekken waar een viewpoint wordt aangegeven en we komen geen plek tegen waar we geen selfie-makende-Chinees tegenkomen. Bizar, ze zijn echt overal. Ze maken zelfs foto's van elkaar als ze foto's aan het maken zijn. Maar dat terzijde

Onderstaande punten zeggen jullie wellicht niet altijd even veel, maar deze verhalen zijn ook voor ons een reminder dus dan is het vooral voor ons om te onthouden waar we waren en wat daar precies bijzonder was. Het was nogal veel vandaag namelijk!

Bij de eerste stop (Athabasca pass viewpoint) komen we, naast Chinezen, ook een Amish(-achtig?) koppel tegen. Prima uiteraard, maar wel bijzonder dat ze een mobiele telefoon en een selfie-stick hadden. Wij dachten dat dat niet mocht!

Volgende stop: Horseshoe Lake. We gingen hier eigenlijk alleen even plassen bij de allerergste stinkput van de hele vakantie, maar daar bleek ook een meer met een korte wandelroute te zijn. Bleek inderdaad de moeite waard! Deen had wel de hele tijd de neiging om van de kliff in het mooie turquoise-kleurige meer te springen. Toch maar niet gedaan haha. We deden per ongeluk niet de goede trail, maar kwamen daardoor wel op een mooi plekje! Maakt het des te leuker dan :)

Toen de Athabasca Falls: wat een immense hoeveelheid water stort er toch naar beneden. En dan is het nu zelfs nog laag water. In de lente, als de gletsjers smelten, komt er nog een veelvoud van deze hoeveelheid naar beneden. Maar een prachtige waterval was het! Ondertussen was Eveliene aan het balen dat ze met d'r spiegelreflexcamera de mooie blauwe lucht er niet goed op kreeg (foto op aanvraag).

Next stop (na weer een ander 'standaard uitzichtpunt'): Sunwapta Falls. Dat was de dubbele waterval met het eilandje recht ervoor. Ook weer een enorm geweld, maar prachtig om te zien. Helemaal met dat gletsjer-water hier, wat door de zon zo mooi kleurt. Hier was ook een klein restaurantje, waar we lunch gekocht hebben (11 dollar per 2 boterhammen met kalkoen, nee het was het niet waard maar we hadden honger haha).
Die hebben we even later bij een prachtige plek langs de weg, aan het water op ons picknickkleedje opgegeten. Ook hier waren weer Chinezen. Maar wat een mooie lunch-locatie.

Toen kwamen we ineens langs The Wall van Game of Thrones. Of ja, niet echt natuurlijk Maar die moest uiteraard op de foto. Daar kwamen we een man met een hele mooie pup tegen, die meteen begon te vertellen dat hij thuis ook nog volbloed wolven hield (waarvan er één zelfs zelfs in 16 Hollywood films meegedaan had).

Vervolgens bij de Athabasca Glacier, waar je met nog 1000 andere toeristen op de gletsjer kan met een Ice Explorer. Dat hebben we dus niet gedaan. Zo'n gletsjer is op zich al indrukwekkend, dus op afstand van genoten en een onduidelijke :p foto van genomen. Wat we wél gedaan hebben is de Mud-trail-hike (zelf zo genoemd na ervaring, hij heet eigenlijk de Parker Ridge Trail). Dat was een tocht die over 2,5 kilometer 250 meter steeg. En dan daarna weer 2,5 kilometer terug, maar dan 'mag' je naar beneden Poeh, wat een klim was dat. Veel stoppen en even uitpuffen. Je zit natuurlijk ook uberhaupt al op een behoorlijke hoogte daar, dat helpt ook niet echt voor de conditie. En dan ook echt in een modderpoel af en toe. Het sopte behoorlijk onder je voeten! Maar het uitzicht was het zeker waard. We bleken uit te komen bij uitzicht op de Saskatchewan Glacier. Ook weer prachtig! Wat Deen ook prachtig vond, was dat Eveliene bij het afdalen uitgleed in de modder Moet je ook niet proberen af te snijden he!

Na deze heftige hike waren we wel moe én het was ondertussen 17.00 uur geweest, dus tijd om door te rijden naar onze slaapplek bij de Saskatchewan Crossing. En terwijl je dan aan het rijden bent gaat het net als de rest van de dag: je ziet een hoop prachtige bergen, je gaat een bocht om en valt van de ene verbazing in de andere over wat daar weer te zien is. Zoveel dat we tegen elkaar klaagden dat we het nooit allemaal kunnen onthouden!