We worden vandaag wakker in een wittere wereld dan waarin we gingen slapen! Het heeft gevroren én gesneeuwd. We hebben hier echt van alles gehad qua weersomstandigheden, leuk!

We gaan eerst kijken bij het welbekende (en dus ook heel toeristische) Lake Louise, waar we zo'n 400 meter vandaan verblijven. We kunnen er te voet heen en onderweg zien we al gelijk hóe toeristisch het hier is. Een hele rij met auto's onderweg naar de nabijgelegen parkeerplaats. Oef. Het wordt er niet beter op als we eenmaal bij Lake Louise zelf zijn, wat een drukte! Dat is wel wat anders dan wat we tot dusver gewend zijn en we zijn dan ook snel klaar met Lake Louise. Mooi daar hoor, daar niet van! Maar om er van te kunnen genieten zouden we waarschijnlijk een hike naar de overkant van het meer moeten gaan doen en er staat een andere hike op het programma, dus we gaan door! Eerst even proberen te kijken bij Moraine Lake, dat 'zou' wat minder toeristisch moeten zijn. Maar als we eenmaal op de plek aankomen waar je de weg af moet richting het meer, staat dat de parkeerplaats vol is en kun je niet afslaan! Ook druk dus... Dan op naar Peyto Lake!

Daar aangekomen blijkt het daar nog veel meer gesneeuwd te hebben. We zitten op een centimeter of 10 als we beginnen. Ook daar zijn een heleboel toeristen (vooral weer Chinezen) aan het beginstuk, die met al die kleine voetjes een hoop sneeuw hebben platgetrapt. Daarmee is het erg glad geworden op de soms steile stukken pad. Uitdaging 1 haha, zelfs met bergschoenen!

Bij het uitzichtpunt aangekomen blijkt het zelfs met een bewolkte, sneeuw-achtige dag een prachtig uitzicht te zijn. De meren hier zijn zo prachtig turquoise door het smeltwater van de gletsjers, alleen al daardoor is elk meer een plaatje om te aanschouwen. Maar oh oh wat een drukte weer hier. We hebben echter nog een tochtje op het programma naar een uitzichtpunt, dus we gaan verder waar de meesten stoppen (die moeten allemaal weer de Chinese bus in van hun Chinese reisleidster). We krijgen onderweg nog een tip van een man die we tegenkomen: "ga rechts bij het volgende bord, dat is een klein pad, maar dat loopt naar een mooi uitzichtpunt". Het is inderdaad amper een pad te noemen, maar wat leuk om zo te lopen! En wat een uitzicht hebben we daar, met maar 2 andere mensen. We eten daar op de rotsen lekker een boterham en Deen haalt acrobatische toeren uit voor een mooie foto

Blijkt dat dit niet de hike was waarover we gelezen hadden, die kwamen we later tegen. Een hike van 2,9 kilometer (enkele trip). Piece of cake zou je denken. Nou, niet als je niet helemaal fit bent (fijn Deen, dat je Eveliene hebt aangestoken) en door de sneeuw moet ploeteren die tot je knieën komt! Maar gaaf was het wel! Het pad werd steeds minder 'belopen', je zag steeds minder voetstappen in de sneeuw. Aan het einde was er zelfs slechts één stel die voor ons helemaal naar het einde was gelopen. Ga dan in een steil stuk met tientallen centimeters sneeuw maar eens je pad vinden. Dan schrik je wel als je naast het pad stapt en tot je knieën wegzakt in de sneeuw haha! Maar wel weer een hele gave ervaring. We hebben nu gelopen in de hitte (Deen zonder shirt), in de modder en in de sneeuw met temperaturen onder nul. Wow!

Morgen rijden we naar Banff, wat alweer onze laatste dag is...