Ja hoor, het is zover... we worden wakker en: regen! Vooruit, het is de eerste keer regen in een week tijd én we hebben vandaag toch weer een hoop kilometers voor de boeg in de auto dus niks aan de hand! Er was geen ontbijt in dit hotel, dus hebben we onderweg bij een supermarkt wat croissantjes en boterhammen gekocht en een enórme blueberry muffin (yumm).

Op pad naar Telegraph Cove, een dorpje waar maar 20 mensen 'echt' wonen, maar waar het in de zomer drukker is met toeristen die walvissen gaan kijken, gaan vissen of (zoals wij) op grizzlyberen-tocht gingen. Onderweg kwamen we ineens een verdwaalde politie-motorrijder tegen, waarvan wij ons afvroegen waarom hij met zwaailichten aan reed. Even later werd het duidelijk: nog meer politie op motoren, auto's en andere begeleidende voertuigen voor een groep wielrenners! Doe ons zo'n escorte haha. Verder een hele rustige weg waar we zo'n 2 uur 100 km/h konden rijden op de cruise control. Af en toe kom je een vrachtwagen tegen met een hoop boomstammen achterop, maar verder vooral een hele hoop bomen (die nog wel rechtop staan). Bomen, bomen bomen.

Eenmaal aangekomen in Telegraph Cove blijkt het echt een heel historisch, bijna kneuterig stadje te zijn. Achter elk huis zit een verhaal, wie er waarom en hoe lang gewoond heeft en dat hebben ze dan ook met bordjes op elk huis opgehangen. Daar hebben we een rondje gelopen en zijn bij het walvismuseum binnen gaan kijken. Indrukwekkendste daar was een meterslang skelet van een blauwe vinvis dat aan het plafond hing. Wow. Gegeten in het Killer Whale Café, waar Deen naar zal refereren als het diner met de KotsKaasPasta (de kaas die over de pasta zat rook nogal zuur ), maar smaakte wel goed. Helaas was de nacht wat minder, omdat elk uur de koelkast een pokkeherrie begon te maken en het bed enorm was doorgezakt. Maar alles voor de locatie, want we gaan morgen op zoek naar Grizzlyberen!!